Pozycja naukowa dla osób interesujących się wiekami średnimi.Przedstawia ona życie żebraków,jałmużników oraz instystucji państwowych i kościelnych,które wspomagały najuboższych mieszkańców średniowiecznej Europy.
Badania autora objeły wieki średnie od X do XV wieku.Dotyczą obszarów Francjii,Italii oraz Anglii.Autor zwraca uwagę czytelnika na świat nędzy i żebractwa osób.które nie żebrzą z własnego wyboru.
Przez całe średniowiecze masowo charakter miało jałmużnictwo zbiorowe.Żebraków wspierały klasztory i inne instytucje kościelne.Jałmużnicy prosili o datek najbogatszych tamtego świata,stali pod murami miast,klęczeli na kościelnych schodach lub przy wejściach do bazylik.
Książka francuskiego pisarza jest podzielona na części i mniejsze rozdziały
Część pierwsza
Cierpienie, ubóstwo i społeczeństwo
1. Stan cierpienia. Ogólne ramy chronologiczne
2. Czarna nędza i mroczne czasy. Od V do X wieku
3. Od ubóstwa do Pani Biedy. XI-XIII wiek
4. Czarna nędza i „czasy żelaza”. XIV-XV wiek
Część druga
2. Czarna nędza i mroczne czasy. Od V do X wieku
3. Od ubóstwa do Pani Biedy. XI-XIII wiek
4. Czarna nędza i „czasy żelaza”. XIV-XV wiek
Część druga
Społeczeństwo i opieka społeczna, głównie we Francji
5. Początki szpitali
6. Wspólnoty przytułkowe
7. Przykłady dobroczynności w Paryżu i poza Paryżem
8. Leprozoria
Część trzecia
6. Wspólnoty przytułkowe
7. Przykłady dobroczynności w Paryżu i poza Paryżem
8. Leprozoria
Część trzecia
Ubodzy a społeczeństwo
9. Szlakami nieba, ziemi i piekła
10. Człowiek zbuntowany
Książkę czyta się szybko i łatwo.Nie zawsze jednak jest ona interesująca dla czytelnika,momentami niektóre opisy są nużące i mało ciekawe.Często także,sformułowania oraz tezy autora powtarzają się.
Warto wiedzieć,że książka ta posiada tablicę chronologiczną,która ułatwia nam zrozumienie tego zawiłego tematu jakim jest średniowieczne nędzarstwo.
Moja ocena książki 6/10 pkt.
wyd:Volumen 1998
stron:220
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz