Okładka i opis książki bardzo mnie zaciekawił.Nawet na początku książka wydawała się być obiecująca,lecz z każdą stroną było coraz gorzej aż w końcu sama nie wiedziałam już o co w tym wszystkim chodzi.
To opowieść o wszystkim i o niczym...Bohaterów powieści jest kilku-Krystyna intelektualistka,kobieta która najbardziej przypadła mi do gustu,Marianna-matka Krystyny,Karol-listonosz i mąż Krysi,dobry człowiek i kochający ojciec oraz ich syn Rafał.W powieści pojawia się także Jacek-student Krystyny który wyprowadził się z rodzinnego domu i zamieszkał u swojej profesorki.W pierwszej części książki opisana jest miłość Krystyny i Karola-ta część bardzo mi się spodobała,kolejną opowieścią była historia Rafała i jego miłosne przygody z kobietami.
Fabuła jest dla mnie zbyt nierealna i nie dokońca ją rozumiem (np. Jak w ciągu tylu lat małżeństwa Karol mąż Krysi mógł zgadzać się na ciągłą obecnością obcego mężczyzny w domu i przez te wszystkie lata nie zadawać żadnych pytań,siedząc cicho jak mysz pod miotłą?).Nie wyobrażam sobie życia w takim trójkącie i to nie tylko moje przekonania,gdyż większość osób sobie tego też nie wyobraża.
Mnie powieść Pani Sabiny nie urzekła,może z wami będzie inaczej.Niektórych czytelników może np wzruszyć lub zszokować.Dla mnie jest dziwna i drugi raz napewno jej nie przeczytam.
Moja ocena to 3/10 pkt
wyd:Prószyński i S-ka
stron:312
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz